Stare Dobre Małżeństwo - Z nim będziesz szczęśliwsza (Sarai più felice con lui)

Capisci ciò che ti dirò Cerca di capirlo bene Come i migliori auguri, quelli di compleanno Oppure quelli di Capodanno, magari migliori ancora di più A mezzanotte , quando fatte A voce tremante,  sincere Sarai più felice con lui Sarai tanto più felice con lui Io, beh, il vagabonda, lo spirito inquieto Con me si può solo Andare nella brughiera E dimenticare tutto Che epoca, che secolo Che anno, che mese, che giorno E che ora Finisce E che comincia. Non pensare che io non ti ami O che solo un po’ Io ti amo, non dico, perché non lo esprimerò Così molto tanto magari ancora di più E per questo appunto addio Capisci bene addio Sarai più felice con lui, Sarai tanto più felice con lui, Io, beh, il vagabonda, lo spirito inquieto Con me si può solo Andare nella brughiera E dimenticare tutto Che epoca, che secolo Che anno, che mese, che giorno E che ora Finisce E che comincia. Con me si può solo Sparire in lontananza silenziosamente

Zrozum to, co powiem Spróbuj to zrozumieć dobrze Jak życzenia najlepsze te urodzinowe albo noworoczne jeszcze lepsze może O północy, gdy składane Drżącym głosem, niekłamane Z nim będziesz szczęśliwsza Dużo szczęśliwsza będziesz z nim Ja cóż - włóczęga, niespokojny duch Ze mną można tylko Pójść na wrzosowisko I zapomnieć wszystko Jaka epoka, jaki wiek Jaki rok, jaki miesiąc, jaki dzień I jaka godzina Kończy się A jaka zaczyna Nie myśl, że nie kocham Lub, że tylko trochę Jak cię kocham, nie powiem, no bo nie wypowiem Tak ogromnie bardzo jeszcze więcej może I dlatego właśnie żegnaj Zrozum dobrze żegnaj Z nim będziesz szczęśliwsza Dużo szczęśliwsza będziesz z nim Ja cóż - włóczęga, niespokojny duch Ze mną można tylko Pójść na wrzosowisko I zapomnieć wszystko Jaka epoka, jaki wiek Jaki rok, jaki miesiąc, jaki dzień I jaka godzina Kończy się A jaka zaczyna Ze mną można tylko W dali zniknąć cicho

[tradotto da Monika Mostek]

Coma - 100 tysięcy jednakowych miast (100 mila città uguali)

Ha penetrato nel tempo rognoso nelle strade contagiate dell’impotenza di giorni nel corridoio degli affari duri La sicurezza che noi... Nonostante tutte le notti insonni Nonostante la verità lasciata ad un bivio Siamo capaci effettivamente di trovarci già A casa ci sarà il fuoco ed a casa le strade dritti portano giustamente i miei piedi Non mi mancheranno le forze Il tempo ha aggrovigliato i passi è mite e spensierato ha gli occhi verdi di gatto Come tu Ho imparato a morire dentro Ho imparato a nascondere tutta la paura Incredibile che io arda così Incredibile che io capisca ogni segno Ho dimenticato che da qualche anno Tutti  spariscono come se non fossero mai esistiti Nelle diecimila città uguali Muoiono come i cani Buon cielo quando tutti dormono Piangiucola le preghiere con le labbra instancabili Però mendico, non torcere le mani Ci protegge il Dio Potrei enunciare tante parole rotonde e spensierate dall’impasto salato del crepuscolo Se vorresti conoscerle La vista ha superato la linea dell’orizzonte per morire E tu dormi accanto a me e vivi imminente nei sogni Ho imparato a morire dentro Ho imparato a nascondere tutta la paura Incredibile che io arda così Incredibile che io capisca ogni segno Sono io, lo stesso da tanti anni da solo Perché tu mi manchi tu mi manchi Perché tu mi manchi tu mi manchi Sono io, lo stesso da tanti anni da solo Aspetto

Przedostała się w parszywy czas Przez ulice zakażone bezradnością dni Przez korytarz betonowych spraw Pewność że my.. Mimo wszystkich nieprzespanych nocy Mimo prawdy porzuconej na rozstajach dróg Potrafimy w rzeczywisty sposób Znaleźć się już W domu będzie ogień A do domu proste drogi Wiodą słusznie moje stopy Nie zabraknie mi sił Czas poplątał kroki Jest łagodny i beztroski Ma zielone kocie oczy Tak samo jak ty Nauczyłem się umierać w sobie Nauczyłem się ukrywać cały strach Nie do wiary że tak bardzo płonę Nie do wiary że rozumiem każdy znak Zapomniałem że od kilku lat Wszyscy giną jakby nigdy ich nie miało być W stu tysiącach jednakowych miast Giną jak psy Dobre niebo kiedy wszyscy śpią Pochlipuje modlitwami niestrudzonych ust Tylko błagam nie załamuj rąk Chroni nas Bóg Ja mógłbym tyle słów utoczyć Krągłych i beztroskich Ze słonego ciasta zmierzchów Jeśli zechcesz je znać Wzrok przekroczył linię Horyzontu aby zginąć A ty przy mnie śpisz i żyjesz Nieodległa w snach Nauczyłem się umierać w sobie Nauczyłem się ukrywać cały strach Nie do wiary że tak bardzo płonę Nie do wiary że rozumiem każdy znak /x2 To ja, ten sam Od tylu lat, sam Bo ciebie mi brak Ciebie mi brak Bo ciebie mi brak Ciebie mi brak To ja, ten sam Od tylu lat, sam Czekam..

[tradotto da Paulina Gabryelczyk]

Stare Dobre Małżeństwo - Modlitwa o śmiech (La preghiera per la risata)

Ho bisogno di una risata Per questi tempi strani Di una risata sana Come l’acqua di sorgente Che mi dondoli In questo grande viaggio Che mi conduca Dove l’osteria ridicola Che risuoni, stanchi Fino ad affanno Ho bisogno della risata Soprattutto Che i muri si scuotano Dalla risata Che per sempre Ne sia ubriaco Non di una crudele Non di una cinica Ho bisogno di una risata Molto umana

Śmiechu mi trzeba na te dziwne czasy śmiechu zdrowego jak źródlana woda niech mnie kołysze w tej wielkiej podroży i niech prowadzi gdzie śmieszna gospoda Niech dźwięczy męczy aż do zadyszki śmiechu mi trzeba przede wszystkim niech się zatrzęsą od śmiechu ściany niechaj na zawsze będę nim pijany nie okrutnego nie cynicznego śmiechu mi trzeba bardzo ludzkiego

[tradotto da Monika Mostek]